O KSIĄŻCE





WYDANIA

  • Pierwsze wydanie powieści ukazało się drukiem w 1936 roku.

  • Pierwsza Polski przekład ukazał się również w 1936 roku

  • Na świecie książka ta jest wydawana prawie w każdym języku i kraju
  • W Polsce ostatnio ukazała się drukiem w roku 2008 wydana przez wydawnictwo "ALBATROS" w przekładzie Celiny Wieniewskiej



 



Z okładki polskiego wydania z roku 2008

(czyli w wielkim skrócie...)


Najsłynniejsza, najchętniej czytana powieść XX wieku. Amerykańska "Wojna i pokój" rozgrywająca się w okresie wojny secesyjnej, hymn na cześć Południa i niezłomności charakteru jego mieszkańców. Powszechnie uznawana za najpiękniejszą historię miłosną wszech czasów.

Rok 1861. Scarlett O'Hara, dumna i uparta córka zamożnego plantatora z Georgii, snuje plany małżeństwa z Ashleyem Wilksem. Nieoczekiwanie dowiaduje się o jego zaręczynach z Melania Hamilton. Na przekór wszystkim  i sobie wychodzi za maż za rata Malanii  - i po zaledwie dwóch miesiącach zostaje wdową. Wojna zmusza ją do przeniesienia się do Atalnty, gdzie flirtuje z przystojnym Rhettem Butlerem -  uwodzicielem i przemytnikiem. Niestety, dla mieszkanców Południa nadchodzą ciężkie czasy. Życiowym celem Scarlett staje się ratowanie rodzinnego majątku, Tary. Walcząc o Tarę, poświęca wszystko - nawet miłość. Targana sprzecznymi uczuciami, cale lata śni o Ashleyu, choć w rzeczywistości kocha Rhetta... 


          Krótkie streszczenie mojego autorstwa


Powieść zaczyna się na przeddzień wybuchu wojny secesyjnej która wywołuje entuzjazm w mężczyznach Południa natomiast znudzenie u kobiet i dziewcząt dla których wojna to wyrażenie abstrakcyjne. Jedną z owych dziewcząt jest 16 letnia wówczas Scarlett O'Hara której jedynym problemem jest wybór sukni na kolejne przyjęcie. Zakochana w Ashley Wilksie śni o rychłym zamążpójściu. Niestety dowiaduje się o zaręczynach swego wybranka z Melania Hamilton, obmyśla więc plan odbicia ukochanego i ucieczki z nim. Plany jej nie powiodły się jednak gdyż honorowy Ashlej nie zgodził się zerwać zaręczyn a tym samym uciec ze Scatlett. Świadkiem sceny w której dziewczyna wyjawia swoje uczucia i rezygnuje z dumy i honoru przysłuchiwał się niepożądany świadek Rhett Butler. Wybuch Scarlett który nastąpił po odmowie tak zauroczył tego nie młodego już awanturnika iż oddał jej swoje serce mimo że nie przyznawał się do tego bardzo długo przed światem a przede wszystkim przed samą zainteresowaną. Wzburzona odmowa Scarlett wyszła za mąż za „pierwszego napotkanego mężczyznę” a mianowicie za brata narzeczonej Ashleya Karola Hamiltona. Tego samego dnia gdy przyjeła jego oświadczyny wybuchła wojna. Karol wstąpił do wojska zaraz po ślubie a w dwa miesiące później Scarlett O'Hara Hamilton została wdową w ciąży. Bohaterka nie przejęła się śmiercią męża natomiast bardzo ciążyła jej żałoba oraz dziecko którego nie kochała i nie chciała - Wade.
Po ponad roku od Śmierci męża Scarlett postanawia przeprowadzić się do Atlanty gdzie miała nadzieję odzyskać Ashleya, w tym celu zamieszkała ze swoją szwagierka Melanią i jej ciotką Pitty. W atlancie Scarlett poświęca się pracy w szpitalu, bynajmniej nie z poczucia obowiązku i solidarności z tzw. Sprawą lecz dlatego że tak każą konwenanse. Nudzi się aż do momentu gdy w zastępstwie udaje się na bal dobroczynny aby sprzedawać tam bibeloty na rzecz armii. Na Wecie odnawia znajomość z poznanym wcześniej Rhettem Butlerem, który tymczasem stał się idolem Połódniowców gdyż zajmuje się przemytem przez blokadę towarów których na walczącym Południu brakuje. Podczas uroczystości odbywa się licytacja tańców na rzecz armii oczywiście Rhett oferuje 150 dolarów w złocie z taniec ze Scarlett, wszyscy są obużeni lecz Scarlett zgadza się zatańczyć. Od tej chwili Scarlett popada w coraz większa niełaskę socjety Atlanty i nawiązuje zuje zdaje się niewiany flirt z Rhetem. Jedyna osobą która w pełni popiera Scarlett i nie wierzy w to że może ona być zła jest notabene jej szwagierka Melania, której dziewczyna nienawidzi ze względu na to iż jest żoną Ashleya. Wojna trwa szala zwycięstwa przechyla się raz na jedną raz na drugą stronę lecz coraz wyraźniej widać że to jednak nie południe wyjdzie z owej potyczki zwycięskie co w rozmowie ze Scarlett potwierdza Ashley przebywający na przepustce świątecznej. Nikt jednak z cywilnej ludności nie chce w to wierzyć prócz Rhetta który od początku sceptycznie wyrażał się o szansach południa. Gdy Ashley żegna się ze Scarlett prosi ją o opiekę nad Melanią, a Scarlett przyżeka mu to choć wiele razy później żałuje danego słowa – nie łamie go jednak. Z frontu nie ma wiadomości o Ashley'u tymczasem okazuje się że Melania spodziewa się dziecka a walki zbliżają się coraz bardziej w stronę Atlanty. Większość mieszkańców ucieka z miasta w tym także ciotka Melanii Pittypat. Dziewczęta zostają same gdyż stan Melanii nie pozwala jej podróżować a Scarlett wierna danemu słowu nie opuszcza jej, choć ma na to wielką ochotę. W dniu upadku Atlanty Melania zaczyna rodzić. Dziewczyna sama odbiera poród ponieważ wszyscy lekarze są zbyt zajęci rannymi aby mogli zajmować się rodzącą. Zaraz po narodzinach syna Ashleya Scarlett z pomocą Rhetta opuszcza Atlantę wraz z Melanią dziećmi i jedyną służąca. Dziewczyna pragnie wrócić do domu i oczekuje od Rhetta że ją tam zawiezie lecz mężczyzna porzuca ja na drodze prowadzącej do Tary, i wyznając jej miłość odchodzi aby przyłączyć się do cofającego się wojska Południa. Scarlett przysięga nienawidzić go do konca życia.
P
o powrocie do Tary sprawy zamiast się rozwiązać komplikują się jeszcze bardziej. W domu zastaje żałobę po matce która zmarła dzień przed jej powrotem, ojca którego ta widomość doprowadziła do obłędu i dwie chore siostry, Oprócz tego garstkę służby która nie uciekła z wojskiem, brak jedzenia, pieniędzy i kogokolwiek na kim mogłaby się wesprzeć. Nie poddaje się jednak zdobywa jedzenie, niewiele ale wystarczająco by przeżyc, zabija nawet jankesa który próbuje ją okraść i z pomocą Melanin ukrywa jego ciało. Wojna dobiega końca – lecz problemy południowców nie. Do władzy dochodzą jankesi maruderzy a nawet murzyni. Nikt nie jest bezpieczny. Do Tary witają coraz to nowi wędrowcy, żołnieże którzy wracają z frontu do domu. Jeden z nich po długiej chorobie zostaje w tarze jest nimi Will Benteen, który niespodziewanie staje się wsparciem dla Scarlett. Ashley wraca z wojny bardzo długo po jej zakończeniu wtedy gdy wszyscy domownicy zaczeli już wątpić w jego powrót. Pozostaje w Tarze z Żona i synem i stara się pomagać jak umie choć nie wychodzi mu to najlepiej pewnego dnia zwierza się Scarlett że żałuje iż nie zgina na froncie ponieważ w świecie po wojnie nie potrafi się odnaleźć, wtedy dziewczyna ponawia swoja propozycje sprzed lat aby uciekli razem jednak i tym razem poczucie honoru bieże górę na uczuciami i Ashley kolejny raz odmawia. W tym samym czasie na Tare zostaje nałożony wysoki podatek którego mieszkańcy nie są w stanie zapłacić. Scarlett nie poddaje się jednak w sukni uszytej z zasłon udaje się do Atlanty by szukać wsparcia w jedynym człowieku który po wojnie ma pieniądze Rhettcie Butlerze. Gdy odwiedza go w więzieniu w którym jest przeczymywany przez Jankesów udaje znudzoną wsią dame która szuka rozrywki Rhett nie daje się jednak nabrać na jej sztuczki i zmusza ją do zaoferowania samej siebie w zamian za pożyczek której i tak nie dostała ponieważ Rhett nie miał przy sobie pieniędzy. Gdy zła i zrezygnowała wracała do domu ciotki Pitypat spotkała nażyczonego swojej siostry Suellen który jako gentelmen z południa nie ożenił się z nią wcześniej ponieważ po wojnie nie miał pięniedzy aby godnie utrzymać żonę, podczas spotkania opowiedział Scarlett że uzbierał już sporą sumę i niedługo planuje ślub. Rozmowa ta nasunęła dziewczynie pomysł żeby wykorzystac pieniądze Franka Kenned'ego lecz nie mogła liczyć na pożyczkę wiedziała również że siostrze zależy aby stać się panią a nie aby ratować jej ukochana Tarę – postanowiła uwieść i wyjść za mąż za Franka wtedy nie będzie mógł odmówić zapłaty podatków na ukochany dom żony ponieważ był gentelmenem. Powiedziała mu iż jej siostra niedługo wychodzi za mąż za jednego z sąsiadów ponieważ znudziło się jej czekanie, podstarzały Frank szybko uległ młodej i wydawałoby się delikatnej dziewczynie i po dwóch tygodniach Scarlett została panią Kennedy. Uratowała Tare za cenę „wygnania” ponieważ musiała mieszkać z mężem w Atlancie. Tymczasem Rhett wyszedł z więzienia i udał się do Scarlett aby pożyczyć jej pieniądze jego zapał trochę ostudziła wiadomość o ślubie scarlett lecz pożyczył jej pieniądze na jej nowy pomysł zakupu tartaku który był złotym interesem w odbudowującej się po wojnie Atlancie. Scarlett łamiąc wszelkie konwenanse i doprowadzając do rozpaczy męża sama prowadziła Tartak najpierw jeden potem dwa i bogaciła się z dnia na dzień, robiła interesy z nienawidzonymi jankesami, maruderami i z każdym kto tylko chciał, kłamała, oszukiwała, sprzedawała gorsze gatunki drewna za zawyżoną cenę a południowi gentelmeni nie odezwali się o tym słowem gdyż gentelmen nie może obrazić damy w żadnym wypadku. Czasy były niebezpieczne wszędzie było pełno murzynów którzy teraz wolni uciekli od swoich panów i włóczyli się zagłodzeni po ulicach wszystkich miast dlatego też gdy Scarlett sama jeździła z tartaku do tartaku zawsze towarzyszył jej, dziwnym trafem, Rhett. Scarlett po odpowiednim czasie urodziła frankowi córkę i wszyscy myśleli że to odmieni ją i że przestanie w końcu latać z tartaku do tartaku jednak gdy tylko mina okres połogu dziewczyna wróciła do swych wcześniejszych praktyk. Pewnego razu gdy nie towarzyszył jej Rhett została napadnięta przez dwóch awanturników z dzielnicy murzyńskiej. Nic jej się nie stało ponieważ obronił ja dawny niewolnik z Tary jednak wywołało to pewna reakcję mężczyzn południa. Nie mogli oni już przyglądać się jak ich kobiety nie mogą bespiecznie wyjść na ulicę. Wieczorem Scarlett została odprowadzona do domu Ashleya i Melanii, którzy do pewnego czasu mieszkali znowu w Atlancie gdyż Scarlett zaoferowała Ashleyowi zarządzanie jednym z jej tartaków, a mężczyźni należący do KU-Klux-Klanu również ashley i Frank udali się wymierzyć sprawiedliwość winowajcą. Wojsko podejrzewało że tego wieczoru nastąpia ataki i gdyby nie interwencja Rhetta wszyscy mężczyźni zgineli by lub musieli uciekać z kraju. Nie dla wszystkich jednak wszystko skończyło się dobrze zgineło dwóch mężczyzn jednym z nich był Frank Kennedy. Po pogrzebie Franka Rhett oświadczył się Scarlett tłumacząc że musi wyjechać w interesach na kilka miesięcy i nie może ryzykować że po jego powrocie ona znów będzie mężatka – Scarlett przyjąła jego oświadczyny. Po ślubie przeżyli cudowną podróż poślubną w Nowym Orleanie po powrocie Scarlett zażyczyła sobie aby mąż wybudował jej ogromna wille w Atalncie nie zrezygnowała z pracy w tartakach. Mało tego że oburzyła całą 'starą gwardię' Atlanty tym że wyszła za Rhetta to jeszcze urządzała przyjęcia i zapraszała na nie jankesów i maruderów – tylko Melania się od niej nie odwróciła mimo iż nie przychodziła na bale na którchy byli jankesi. Rhett uwielbiał żonę lecz przestał powoli wierzyć że zdobędzie jej miłość – dziewczyna wmówiła sobie że kocha Ashleya i nie dopuszczała do siebie innych możliwości. Po urodzeniu córki Rhett cało swoja miłość do Scarlett przelał na małą Bonnie. Tymczasem Bonnie rosła Rhett nie dzielił ze Scarlett sypialni a Scarlet pielęgnowała swoją platoniczną miłość do Ashley. Pewnego dnia w dni urodzin Ashleya gdy Scarlett odwiedzała go w tartaku aby zatrzymać go tam aż do czasu gdy Melania zdąży przygotować przyjęcie-niespodziankę para została nakryta przez siostrę Ashleya – Indię, panią Elsing i Archiego – pracownika Melanii wykonującego różnej usługi na jej prośbę, na tym jak przytulali się do siebie. W tamtych czasach potraktowane to zostało jako zdrada. Scarlett wróciła do domu i chciała ukryć się przed światem lecz Archie poinformował o całym zajściu Rhetta który choć wiedział że Scarlett go nie zdradziła bardzo się zdenerwował. Wysłał Scarlett na urodziny Ashleya mimo że ona bardzo nie chciana iść. Na miejscu okazało się że Melania nie uwieżyła w słowa Indii i pani Elsing i wziąła stronę Scarlett, tak że całe miasto podzieliło się na dwa obozy jeden wierzący Indii drugi natomiast Melanii. Po powrocie z przyjęcia Scarlett usiłowała uniknąć spotkania z mężem co jednak jej się nie udało po kłótni Rhett zaniósł Scarlett do sypialni gdzie wyegzekwował od niej swoje małżeńskie przywileje. Po upojnie spędzonej nocy Scarlett miała nadzieję pogodzić się z mężem lecz nie zastała go w domu gdy się o budziła a po powrocie oznajmił jej że wyjeżdża z Bonnie na jakiś czas do Londynu przeprosił również za swoje zachowanie w nocy i obiecał że się nie powtóży. Podczas nieobecności Rhetta Scarlett zorientowała się ze jest w ciąży. Jednakże gdy wrócił pokłócili się od razu i Scarlett spadła ze schodów gdy zamachnęła się na męża aby go uderzyć – poroniła. Przez kilka dni była nieprzytomna. Te dni rhett spędził w sypialni obok jej pijąc i płacząc na zmianę bojąc się o życie żony. Scarlett nie umarła, powoli wracała do zdrowia a przy pomocy podstępu wymyślonego przez Rhetta sprzedała tartaki Ashleyowi i nic nie mąciło jej powrotu do zdrowia. Aż do wypadku Bonnie która chcąc przeszkodzić na kucyku przeszkodę spadła i skręciła kark. Scarlett bardzo to przeżyła bo była ona jej jedynym dzieckiem które naprawdę kochała, lecz pozbierała się jakoś po ty ciosie, znacznie gorzej przeżył to Rhett który długo nie godząc się ze śmiercią córki nie chciał jej pozwolić pochować. Po pogrzebie Scarlett wróciła do Tary aby odpocząć od wszystkiego. Do Atlanty sprowadził ja telegram od Rhetta mówiący że Melania jest umierająca i że ją wzywa. Scarlett przyjechała pierwszym pociągiem. Okazało się że Melania była w ciąży i poroniła była jednak za słaby by walczyć o życie. W ostatnich słowach prosiła Scarlett by opiekowała się jej synem i mężem, oraz aby była dobra dla Rhetta gdyż on ja bardzo kocha. Po tej rozmowie Scarlett zrozumiała ile znaczyła dla niej Melania jak również to że jej miłościa nie jest Ashley lecz Rhett.
Po tym odkryciu pobiegła aby oznajmić to mężowi lecz on nie chciał tego słuchać powiedział że nawet najbardziej nieśmiertelna miłość w końcu umiera i że wyjeżdża i opuszcza ja. Scarlett jednak postanawia odzyskać męża. Po jego wyjeździe postanawia wrócić do Tary i tam ułożyć plan który pozwoli jej odzyskać swoja miłość. Książka kończy się słowami „Pomyślę o tym wszystkim jutro, w Tarze. Zniosę to wtedy lepiej. Jutro pomyślę, jak go odzyskać. Mimo wszystko, życie się dzisiaj nie kończy”


powrót do strony głównej